Riedsee, Duitsland

Riedsee camping
Baden-Wurttemberg, Duitsland
27 november 2023

Lieve trouwe lezers,

Dan nu echt onze laatste blog, nummer 26. Graag nemen wij jullie nog één keer mee in onze camperavonturen van de afgelopen week.

Maandag t/m woensdag hebben wij gewerkt, gewandeld en ons tussendoor een beetje vermaakt op de mooie camping tussen de wijngaarden in, het weer is nog prachtig. Wel wat fris, maar een fijne strak blauwe lucht met af en toe een luchtballon.

Donderdag een wasje gedaan op de camping, boodschappen in een dorpje 25 km verderop en de gasflessen meteen bij laten vullen. De kachel zetten wij ’s nachts aan voor Cleo, want we hebben gemerkt toen wij dit niet deden, zij ’s morgens wel hele koude oren had. Na ons uitje naar het dorp, de camper nog even schoongemaakt en hierna richting Barolo gefietst. Opnieuw heerlijk gegeten (dat kun je hier gewoon erg goed) en laten wij daar nou van houden. Een Barolo uit 2017 gedronken met de welbekende Vitello Tonato. Hierna een lasagna met truffel cream en porcini champignons en een huisgemaakte en handgedraaide ravioli met boter, salie en Parmezaanse kaas. Paul nam nog heerlijk gestoofd kalfsvlees in Barolo- wijn met aardappelpuree, ook wel weer lekker na al die pasta’s. Al kunnen wij ook niet wachten op onze eerste stamppot van het jaar - hint voor de oplettende lezer - wij schuiven graag een avondje aan - met één van onze gescoorde flesjes wijn uit deze heerlijke streek. Het dessert hebben wij gedeeld, dit was mascarpone- ijs met koffie en biscuits en een café Americano.

Vrijdag een rustig dagje, Nadine heeft gebeld met Kathy en Miriam en wij hebben een grote wandeling met Cleo gemaakt. Paul heeft tussendoor nog wat gewerkt (iets met werk- en luxe paarden).

Zaterdag heerlijk uitgeslapen en hierna richting La Morra gefietst (het dorpje aan de andere kant). Ook hier hebben wij geluncht, gewoon omdat het nog één keertje kan. Omdat dit tevens onze laatste keer was voorlopig, hebben wij er extra van genoten. In de verte zien wij steeds witter wordende bergen, dit ziet er heel mooi uit. Het was best fris op de fiets (10 graden) en een frisse wind. Met snelheid naar beneden fietsen voel je dit goed, onze handen gloeide helemaal in het restaurant en waren rood van de kou. Opnieuw heerlijk gegeten, bij La Cantina een dorpje nog onder La Morra, weinig toeristen, alleen Italianen om ons heen. Wij waren wel de eerste, om 12:30 hierna druppelde het langzaam binnen. Het is truffelseizoen, het begint de eerste week van oktober en het eerste weekend van december worden de laatste truffels gevonden en je betaald voor 1 gram tussen de 5 en 7.50 euro. Ze hebben hier mooie wijnrekken (zie foto’s). Wij aten: Vitello Tonato (alweer), een gepocheerde eitje met een hele lekkere room crème, gnocchi, eendenborst, tiramisu en panna cotta. Ik sloot af met een heerlijke lavAzza espresso, hier kregen wij koekjes bij die in deze streek gemaakt worden: Brutti ma Buoni (lelijk maar lekker) en dit waren ze. De terugtocht op onze fietsen was een behoorlijke klim, maar het was het weer waard en we hebben de beentjes weer aan het werk gezet. Eenmaal thuis was Cleo blij ons te zien en zijn wij nog een heerlijke, lange wandeling gaan maken door de wijngaarden.

Zondagochtend vroeg opgestaan, Nadine en Cleo zijn gaan wandelen en spelen en Paul is de camper vertrek- klaar gaan maken. Ook heeft hij ons meteen uitgecheckt bij de receptie van de camping en hierna zijn wij vertrokken. Eerst naar het dorpje Barolo, om onze bestelling op te halen en hierna in de richting van Zuid- Duitsland. Via Milaan, door Zwitserland heen, een prachtige route. Wij zagen het hoogste skigebied van Zwitserland liggen en de Mattherhorn- berg met 3.899 meter hoogte. Hierna langs o.a. het Como- meer, meer van Lugano en de Urnersee gereden, prachtig om te zien. Een busje Pringles- chips kost in Zwitserland 7.30 euro en een Vignet (om door dit land heen te mogen rijden 50 euro)! Via de Gotthard- tunnel, uiteindelijk na 7 uur rijden aangekomen in Zuid- Duitsland een camping aan de Riedsee (een meer). Wij kwamen hier in het donker aan, hebben een wandeling gemaakt met de zaklamp en herten gezien, maar vanmorgen konden wij zien dat het hier ook heel mooi is.

Vanmiddag na het werk vertrekken wij weer, om vervolgens een stukje verder naar het noorden te rijden. Wij weten nog niet waar wij vannacht zullen overnachten, maar dat zal ergens in Duitsland zijn. Ook doen wij dit woensdag nog en dan komen wij donderdagochtend aan in Nederland. Vervolgens zullen wij een kort weekje in Almere verblijven bij Nadine haar moeder. Nadine vertrekt met Kathy op 5 december naar Curaçao en Paul gaat met de camper en met Bas naar Solden, om nog te genieten van de wintersport.

Wij zijn van plan om de camper hierna in de verkoop te zetten, maar willen ooit weer een wat kleiner camperbusje kopen, om opnieuw zulke mooie avonturen te beleven als dat wij de afgelopen 14 maanden hebben mogen doen.

Wij willen jullie bedanken voor het meelezen en meeleven met onze avonturen en mochten jullie tips nodig hebben, laat het vooral weten.

Heel veel liefs & knuffels, Nadine, Paul & Cleo xxx

Barolo - Italië

Camping Solo Langhe
Barolo, Italië
20 november 2023

Goedemiddag lieverds,

Alweer onze één na laatste blog een beetje met een dubbel gevoel. Het is heel gek dat ons grote camper- avontuur na 14 maanden ten einde komt, aan de andere kant kijken wij ook weer heel erg uit om naar iedereen die ons lief is weer te zien en ons leven in Nederland weer op te pakken

Nog even terug naar de afgelopen week..

Maandag t/m woensdag het standaard pakket, we hebben weer gewerkt, lekker tussendoor gewandeld en Cleo heeft veel kunnen spelen met Bordo, de Berner Sennen hond van de camping. Het is heel fijn dat ze hier beide gewoon de ruimte hebben en constant los kunnen lopen.

Donderdagochtend had Nadine nog een klantgesprek (deze ondernemer kon alleen op donderdag bellen) en wij hebben hierna alles ingepakt, de camper schoongemaakt en zijn om 14:00 uur weggereden van Casa Carmelli. Boodschappen gedaan en doorgereden naar camping Area Sosta Camper Grinto in Turijn. Onderweg zagen wij hele mooie bergen met witte toppen, van Nationaal park Mercantour, Gran Paradise en de la Vanoise. Ook is de Mont Blanc vanaf hier te zien met 4.810 meter hoogte, we zitten natuurlijk al net onder de Franse & Zwitserse grens. Donderdagavond een rustige avond gehad.

Vrijdag zijn wij met de fiets door Parco Europa naar het stadion Pala Alpitour gegaan, hier werden de ATP Finals gespeeld. De fietsen hier goed vastgezet en toen naar binnen gegaan. Onderweg zagen wij een hele leuke eekhoorn, die bij onze fiets ging zitten (wij denken dat mensen ze voeren, dat zij daarom zo dichtbij komen). De eerste wedstrijd die wij zagen was een dubbel partij tussen Nederlander Wesley Koolhof met Neal Skupski (Groot Brittannië) tegen Rohan Bopanna (India) en Matthew Ebden (Australië), na een spannende pot verloor helaas de Nederlander. De tweede partij was een singel tussen Daniil Medvedev en Carlos Alcaraz, de Spanjaard won. Leuk om een keer mee te maken, de sfeer zat er zeker tijdens de singel partij goed in.

Zaterdagochtend met Cleo bij een leuk hondenparkje gespeeld, met veel hondjes. Ook met pup Metteo van 4 maanden een Golden Retriever, zo’n schatje! Cleo speelde heel lief met hem. Hierna ook op de fiets naar het van de stad gegaan. Vanaf de camping door Parco Europa langs de rivier de Po gefietst. Wij kwamen ook nog door een ander park Parco Valentino met kasteel Castello del Valentino, prachtig om te zien. Ook het metrostation is een plaatje. Hierna zijn wij naar Piazza San Carlo gegaan en hier heb ik een heerlijke espresso van lavAzzo gedronken (sponsor van ATP tennis en overal door de stad wordt voor dit koffiemerk reclame gemaakt) ik moet zeggen, het smaakte heerlijk! Bij de koffie kon een Tiramisu- taartje niet ontbreken en deze hebben wij samen gedeeld. Daarna nog door de stad gewandeld, langs Palazzo Madama en Piazzo Castello bekeken, al met al een hele fijne stad. Wij hebben een pokebowl gegeten voor de lunch. Om 15:00 uur zijn wij uitgecheckt (dat kon hier zonder extra kosten) heel fijn ook. Hierna boodschappen gedaan en hierna ingecheckt (nog net in het licht, het is hier om 17:00 uur donker) bij camping Solo Langhe in Barolo, hier hebben wij vorig jaar ook gestaan. Grappig om onze reis op deze camping na 8 weken rondje Oost- Europa te eindigen, vorig jaar zijn wij na 8 weken Italië namelijk ook op deze camping geëindigd.

Zaterdagavond hebben wij gegeten bij Buon Padre, dit restaurant zit tegenover de camping. Ze hebben hier heerlijke broodstengels, deze kregen wij vooraf. Hierna Vitello Tonato gegeten, toen de eendenborst en een heerlijk dessert van stevige chocoladepudding met perzik.
Al met al gecombineerd met een heerlijke Barolo Viberti wijn uit 2017 deze wijn komt ook uit het wijnhuis van Buon Padre, een heerlijke avond gehad

Zondagochtend gewandeld tussen de wijngaarden, Cleo vond het weer fantastisch en rende als een gek heen en weer. Hierna hebben wij de fietsen uitgepakt en zijn wij naar het dorpje beneden aan de heuvels gefietst (heen lekker de heuvels af dus snel beneden) heerlijk gewandeld en geluncht bij Osteria Rossobarolo. Opnieuw lekker gegeten, brood en broodstengels kregen wij vooraf, met een amuse een soort hartig koekje met kruidenkaas en een klein tomaatje. Opnieuw een heerlijke Barolo wijn uit 2013. Hierna de vitello tonato, een gekaramelliseerde ui (in jasje) met vulling van kaas en gehakt, hierna de raviolli gevuld met vlees en een heerlijk stukje vlees, met polenta en jus. Als nagerecht had ik de chocoladetaart met rood fruit en Paul de Tiramisu. Hierna heeft Paul nog een klein proeverij’tje gedaan in het dorpje, Nadine kon geen wijn of eten meer zeggen, zat erg vol. Toen de tocht naar boven, dit viel met het vele eten en de wijn niet echt mee, maar we zijn boven gekomen. Prachtig uitzicht over de vallei met veel wijnranken en de mooie herfstkleuren. ’s Avonds konden wij niet meer eten, dus wij zijn na een paar afleveringen Yellowstone op Netflix en het uitlezen van een boek heerlijk gaan slapen.

Wij hebben besloten omdat het hier nog mooi weer is, hier tot zondagochtend te blijven en hierna koers te zetten naar het Noorden. Tot volgende week, waarin wij jullie meenemen in onze laatste echte camper- week.

Ciao bella’s en bello’s veel liefs xx

Casal Carmelli, Italië

Cascina Merlanetta Agriturismo
Casal Carmelli, Italië
13 november 2023

Goedenavond lieve lezers,

De winterdeken is inmiddels gepakt. Momenteel is het 10 graden (18:00 uur) en vannacht was het hier 2 graden, best fris. Wij hebben een slechte nacht gehad, veel wakker geweest door Cleo, zij voelde zich niet lekker en moest steeds slijm spugen/hoesten. Dit was erg vervelend en zielig om te zien, hoor haar kleine lijfje ineen kromp bij iedere keer dat dit gebeurde. Vandaag overdag begint zij zich gelukkig wat beter te voelen, ze eet en drinkt dus wij gaan uit van het positieve.

Even terug naar vorige week. Wij hebben maandag, dinsdag en woensdag gewerkt en Cleo had een nieuw vriendje gemaakt op de camping: Charlie. Hier hebben wij 3 dagen op rij in de ochtend mee gewandeld en gespeeld. Alina en Martin (de eigenaren van Charlie) komen uit Oostenrijk, Kitzbühel voor de wintersporters onder ons vast bekend.

Woensdag was Kathy jarig en om dit toch nog een beetje te vieren hier in Slovenië, zijn wij maar even in het meer gaan zitten +/- 7 graden. Dit was aardig koud, maar wel lekker verfrissend. Het besef dat de familie op dit moment een heerlijk stukje eigen gemaakte worteltaart naar binnen schuift, deed toch een beetje pijn. Volgend jaar zijn wij er weer bij zus en in december drinken wij op de Antillen een heerlijke cocktail om jouw nieuwe levensjaar nog even goed en zonnig in te luiden!

Donderdag zijn wij in de middag naar een groot meer gefietst: Bohinjsko Jezero. Het meer ligt in de vallei van Bohinj in de regio Gorenjska. Het stroomgebied is de Donau en het ligt op 520 meter boven zeeniveau. Het meer is met 3,18 km2 het grootste meer van Slovenië. Het is 4,5 km lang en 1 km breed. Het meer is gemiddeld 30 meter diep en het diepste punt ligt op 45 meter onder het wateroppervlak. Het is gelegen in het noorden van Slovenië, in het nationaal park Triglav. Wij wilde na onze fietstocht gaan lunchen hier, maar helaas voor ons was alles nog dicht. Wij hebben genoten van een worstenbroodje, een chococroissant en een koude koffie (ook geen straf) op een bankje met uitzicht over het meer. Hierna weer teruggefietst, door de prachtige en rustige omgeving. Onderweg lagen er wel wat stenen op het fietspad, hierdoor slipte onze banden af en toe weg, dus voorzichtigheid was wel geboden. Wij moesten op sommige stukken flink trappen (10% helling), wij hebben onze versnellingen maar weer eens getest. Onderweg zagen wij alpaca’s en koeien, ook hier zagen wij sneeuwstokken staan waardoor je weet dat het er hier over en maand, 1.5 maand heel anders eruit zal zien. Deze donderdag hebben wij de camper goed schoongemaakt, gewandeld, wasjes gedraaid en het is om 17:00 uur al donker dus verder een chill avondje gehouden.

Vrijdagochtend vertrokken van de camping. Boodschappen gehaald en de navigatie ingesteld op Venetie (+/- 4 uur van hier). Tussendoor nog gestopt in het plaatsje Bled, hier een hele fijne gratis parkeerplek gevonden (autobus en parkinglot: Kajuhova cesta 1, 4260 Bled, Slovenië) voor de camper en hier heel fijn gewandeld. Het meer van Bled is ook prachtig, met een schattig eilandje in het midden, omringd door prachtige bergtoppen. ’s Zomers kun je hier veel activiteiten ondernemen (vooral op het water), zwemmen en fietsen. Op dit moment zijn er prachtige herfstkleuren te zien. Wij willen hier zeker nog een keer terug komen, al zal het hier dan wel gigantisch druk zijn. Het meer is 2120 meter lang en 1380 meter breed. Het meer heeft verschillende kleuren blauw/groen door de verschillende dieptes. De maximale diepte van het meer is ongeveer 30 meter, maar aan de zijkanten van veel plekken is het nog geen 1,5 meter diep. Het eilandje dat midden in het meer ligt heeft een kerk: de Maria Hemelvaartkerk. De oorspronkelijke kerk stond er al in 1465, maar door een aardbeving is deze verwoest. In de 17^e eeuw is er opnieuw een kerk gebouwd op het eiland welke er vandaag de dag nog steeds staat. Er zijn hier vele hikes die je kunt maken, er zijn twee uitzichtpunten: Ojstrica en het hoger gelegen Mala Osojnica. Wij hebben dit nu niet gedaan omdat wij op doorreis zijn naar Italië, maar dit is zeker een aanrader. Blejski Grad, oftewel het kasteel van Bled, vind je bovenop een rots naast het meer (erg mooi om te zien). Het kasteel is het oudste van Slovenië en dateert uit 1011. Het staat op een hoogte van 130 meter waardoor je 99 traptreden moet lopen om er te komen. Wij komen hier zeker nog eens terug! Om 16:00 uur aangekomen op Camping Village Venezia, het lijkt wel een soort fabriek zoveel plekken zijn hier en zo ‘smooth’ gaan alle processen hier. Wij hebben met Cleo gespeeld en hierna gaan koken, zwemmen (binnenzwembad), douchen en slapen.

Zaterdag was Nadine al om 5 uur wakker (uitgeslapen) aan de wandel met Cleo dan maar, haar goed uitgelaten en om 11:00 uur nog even met haar gespeeld. Vervolgens hebben wij de bus gepakt (op 5 minuten loopafstand van de camping) en deze bracht ons binnen 15 minuten naar het centrum. Een mooie stad is Venetie, wie kent het niet. Groter ook, dan wij ons vooraf konden voorstellen. Wat een gebouwen en wat veel om te zien. Heerlijk gewandeld samen door de stad, uitgebreid geluncht bij restaurant Al Grill (pasta met spekjes en truffel, tartaar met bruschetta, een T- bone steak van 1,3 kilo met bot dus – we maken het een beetje bond deze middag maar niet zo bond ? – groenten, frites en de lekkerste cheesecake als afsluiter (deze ging boven de tiramisu hier) volgens bediende Christopher. Jullie begrijpen, wij hoefde geen avondeten meer. Voor Cleo de restjes van de T- bone bewaard en in een servet en daarna een (poep)zakje meegesmokkeld uit het restaurant (in het zijvakje van de rugtas, viel niemand op). De boot gepakt (ook heel gaaf de stad vanaf het water te zien) en toen met onze vlees- verrassing terug met de bus naar ons hondje. Ze vond het uiteraard heerlijk en was blij ons weer te zien bij terugkomst.

Zondag zijn wij uitgecheckt en zijn wij doorgereden naar de plek waar wij nu staan, 300 km verderop in westelijke richting. Wij hebben deze dag van Oost naar West Italië gereden. Onderweg zagen wij hele mooie witte toppen, de Dolomieten een super uitzicht. Hier verblijven wij weer de werkdagen en donderdag gaan wij door naar de volgende bestemming.

Graag tot dan!

Veel liefs en knuffels vanuit Bella Italia

Bohinjska Bistrica, Slovenië

Camp Danica Bohinj
Bohinjska Bistrica, Slovenië
6 november 2023

Een hele goedenavond,

Want de avond is goed en de dag trouwens ook. We zijn weer helemaal opgeknapt gelukkig. Wel moeten we nog een beetje wennen aan het nieuwe ritme, door de wintertijd. We proberen nu 6:30/ 7 uur op te staan en dan maximaal 22:00 uur te gaan slapen.

De afgelopen week hebben wij weer leuke dingen meegemaakt. Eerst gewerkt, maandag heeft Paul nog gezwommen met Cleo bij het strandje en met de frisbee gespeeld. Hierna hebben wij een lekker stoofpotje gemaakt en zijn wij gaan slapen. Dinsdag was er veel wind en regen, op het strand zijn wij een beetje gaan sporten ’s middags na het werk (in het donker). Woensdag hebben wij gewerkt en gezwommen in de pauze (het weer was nog aangenaam). Er was vannacht veel regen (ik was om 5 uur al wakker) en ben maar een vroege wandeling gaan maken met Cleo langs het strand (ze keek mij wel een beetje raar aan en had niet zo’n zin, maar eenmaal op het strand was ze wel heel blij).

Donderdag hebben wij een rustig dagje gehouden op de camping, het weer was goed. Wij hebben heerlijk gewandeld, ik heb met Kate gebeld en nog heerlijk gezwommen. Hierna gedoucht en boodschappen gedaan en toen een drankje gedronken bij Sloveense mensen die wij hadden ontmoet. Wij wilde hierna uit eten, maar kwamen er al snel achter dat alles dicht was op de boulevard. Zo zijn wij weer bij de pizza- tent beland en hebben wij een heerlijke pizza gegeten (wat uiteraard geen straf was). Maar dit is wel een andere beleving, dan dat je dit in het hoogseizoen meemaakt.

Vrijdagochtend zijn wij uitgecheckt van de camping, zijn wij nog even naar de Lidl gereden voor wat kleine boodschappen (koffie, wc- papier e.d.) en hierna zijn wij doorgereden naar Split. Wij hebben de camper en Cleo achtergelaten op een betaalde parkeerplaats en een Uber genomen naar het stadscentrum. Wij hebben hier heerlijk gegeten bij restaurant Goluzarije een gepocheerd ei met zalm broodje gegeten samen en hierna nog een wrap met kip bij Sexy Cow. Heerlijk in het zonnetje gezeten (was geen goed weer voorspelt, maar dit werd het wel). Wij liepen daarna nog door Split heen, wat een leuke stad met een fijne sfeer en leuke bezienswaardigheden. Wij liepen nog langs Muma food & bar, maar wij zaten te vol om hier nog iets te eten (zag er wel leuk uit, voor de mensen die hier nog heen gaan, zeker een aanrader). Hierna zijn wij doorgereden naar Grad Skradin, een dorpje. Wij hebben hier overnacht.

Zaterdagochtend zijn wij om 11:15 uur aar de Krka watervallen gegaan. Wij hebben eerst op het terras (met Cleo) gezeten en een koffie’tje en cola’tje gedronken, want de boot ging pas om 12:00 uur. Er waren geen tafeltjes meer vrij in de zon, dus wij hebben aan twee mannen gevraagd of wij bij hen aan tafel mochten gaan zitten en dit vonden zij geen probleem. De boot bracht ons erheen in 20 minuten, de entree kostte 4 euro per persoon (30 kuna) wij lazen dat dit van juni t/m september 54 euro per persoon kost, dus wij zijn blij dat wij er nu zijn.

Het park ligt in het zuiden van Kroatië, 20 minuten rijden van de stad Sibenik. Het is een prachtige groene oase met maar liefst 7 watervallen, kristalheldere meren en kleine beekjes. Het park strekt zich uit over 111 km2. De grootste waterval hier is de Skradinski buk. Dit is tevens de grootste kalkstenen waterval van heel Europa met 100 meter breedte en 400 meter lengte. Deze waterval komt uit in een kristalhelder meer, waar je tot 1/1/2021 nog in mocht zwemmen in de zomermaanden (maar dit mag nu niet meer). Wij bekeken de waterval vanuit de houten loopbruggetjes die over het meer langs de waterval lopen, een hele fijne route. Cleo mocht gelukkig mee, ze moest wel overal aan de lijn en op de boot een muilkorf om, zij was het enigste hondje deze dag en had veel bekijks. Er waren ook veel poezen op de verzamelplaats bij de boot, dit was in het begin wel even spannend voor haar. Wij zijn hierna teruggegaan en mochten gelukkig later deze dag uitchecken.

Hierna zijn wij naar de Plitvic meren gereden, naar een camping die nog open is, zo’n 160 kilometer. Hier (in het donker) aangekomen, blijkt de camping gesloten. Wij reden een rondje en parkeerde de camper op een parkeerplaats vlakbij de ingang van het park (voor morgenochtend).

Nadat wij ons maaltje gekookt hadden (inclusief waterbrilletje op tegen de uien die ik moest snijden, beelden kunnen helaas niet worden weergegeven) en op hadden, werd er op de camper geklopt. Wij mochten hier niet blijven staan van de bewaking. Wij konden het verderop bij het hotel wel proberen, dit hebben wij gedaan en dit keer maar even netjes toestemming gevraagd bij de receptie, het was oké.. maar in de zomermaanden is dit zeker niet oké (toch blij dat wij er nu zijn). Ik was om 01:30 uur wakker (toch een beetje onrustig en heel veel wind en regen) thee drinken en een boek lezen dan maar…

Zondagochtend zijn wij vroeg opgestaan en waren wij zo bij parkeerplaats 1 van het nationale park Plitvice. Het regende nog wel toen wij naar binnen wilde, maar eenmaal bovenaan bij het park trok alles opnieuw open (wij hebben de weergoden aan onze kant staan)!

Het park telt wel 16 smaragdgroene meren en 90 watervallen. Tussen de meren en de watervallen door hebben wij een prachtige wandelroute gevonden. Het is het meest bezochte park van Kroatië, gelukkig in het naseizoen valt dit ook nu weer mee en omdat wij vroeg zijn, komen wij tot dusver weinig bezoekers tegen. Wij hebben een rondje gemaakt langs de beneden- meren (die bestaan uit 4 kleinere en redelijk ondiepe meren gelegen in een diepe kloof van kalksteen). Wij zijn hier over de meren heen gelopen over de bekende houten bruggetjes. Dit is het kleinste deel van het park. Bij de bededen- meren hebben wij ook de Veliki slap waterval gezien, deze is wel 78 meter hoog! Al met al vonden wij het echt prachtig om hier te zijn.

Hierna zijn wij doorgereden naar Slovenië. Onderweg kwamen wij in een file terecht en door het veelvuldig gebruik van het start- stop systeem, ging de start- accu van de motor leeg, hierdoor stonden wij stil. Wij konden van een lokale truffelboer startkabels lenen, een Sloveen hielp ons hierbij, maar dit lukte helaas niet. Gelukkig zijn wij goed verzekerd en was binnen 1.5 uur de pechhulp van Kroatië aanwezig en konden wij na een simpele handeling weer doorrijden. Wij staan nu op camping Danica Bohinj in Bohinj. Opnieuw een prachtige omgeving, een hele rustige camping in de Julijske Alpen (de toppen van de bergen zijn hier al wit)! Het is ’s nachts wel fris (6 graden) dus het wordt tijd om onze winterdeken erbij te gaan pakken.

Tot volgende week lieve allemaal!

Makarska, Kroatië

Camping Riviera Makarska, Kroatië
30 oktober 2023

Goedendag lieve allemaal,

Deze week zijn wij voor het eerst gaan vasten, een periode van ruim 36 uur niet eten. Dit blijkt goed voor een aantal dingen: verhoogt de verbranding van vet; de bloedwaarden worden verbeterd; cholesterol verbeterd; je wordt minder afhankelijk van eten rondom inspanning; hersenen worden helderder en de celdeling gaat trager. Kortom, wij dachten waarom niet. Nou het is voor veel dingen goed, maar voor het mentale stuk wat minder. Je bent de hele dag met eten bezig, omdat je het niet mag.. gelukkig wel gedronken.

Dinsdagochtend mochten wij weer eten en hebben wij een feestmaal gemaakt van pannenkoekjes met fruit. Verder hebben wij het heel rustig aan gedaan (behalve werken) want wij zijn beide nog steeds niet lekker.

Woensdag heb ik mij ziek moeten melden op werk, Paul heeft wel gewerkt, wederom een rustige dag gehouden.

Donderdag zijn wij uitgecheckt bij camping Tirana, hebben wij boodschappen gedaan en zijn wij richting Montenegro gereden, 190 kilometer, ongeveer 3.5 / 4 uur. Wij hebben overnacht in de achtertuin van mensen, zij hebben hier 2 kampeerplekken gemaakt. Er stroomt een riviertje langs de camping, wij hebben hier in gezeten (dit was wel erg koud), het begon te regenen. Na het eten zijn wij gaan afwassen (er zat helaas wel een grote hoornaar) en hierna vroeg gaan slapen.

Vrijdag zijn wij van Montenegro via Bosnië naar Kroatië à Dubrovnik gereden. Onderweg zagen wij een bord met lokale honing, wij hebben een grote pot gekocht voor €18. Wij hebben geparkeerd op een parkeerplaats (met slagboom) en vanuit hier zijn wij de nieuwe stad van Dubrovnik met Cleo gaan bekijken. Een erg mooie stad, gelegen aan de kust, prachtig om te zien. ’s Avonds hebben wij een wandeling gemaakt naar de Old Town en hier bij restaurant Arsenal wat gegeten. Wij konden nog buiten zitten, wel stonden er al terras- verwarmers, met het windje aan zee is dat toch wel lekker. Heerlijke wasabi tonijn en spaghetti met truffel gegeten, Paul nog een lekkere Chardonnay uit Kroatië, samen een lokaal dessert gedeeld van crème en amandel en hierna nog een rondje gemaakt. Je ziet hier veel terugkomen van de Game of Thrones serie, erg leuk en herkenbaar voor ons. Zo ook een grote trap, die bekend is door de “Walk of Shame” scene, hier lag een kat heel schattig bij een restaurantje Jonny the Bosss (te volgen op Instagram) met wel 12.000 volgers.

Zaterdag de kustroute van Kroatië gevolgd, wat is het hier mooi! Van Dubrovnik naar Makarska gereden (159 km) bijna 3 uur rijden sindsdien op de camping Riviera. Hier blijven wij voorlopig en werken wij ook de komende week. Het weekend is het weer erg goed, wij hebben wat gezwommen in zee en het verder ook weer erg rustig aan gedaan. Paul heeft al weken zin in pizza, dus dat hebben wij gegeten zaterdagavond.

Zondag om 06:30 uur wakker, met Cleo langs de boulevard gewandeld. Zij geniet weer van alle nieuwe indrukken en geurtjes. Hier zitten opnieuw veel katjes, daar wil Cleo graag mee kennismaken, maar helaas voor haar mag dat niet, voordat zij straks een oog mist. Wat oefeningen aan het strand gedaan ’s middags (een beetje de spieren onderhouden) en nog wat gezwommen vandaag. Nadine sliep al om 20:00 uur, nog steeds niet lekker helaas. Paul is inmiddels weer opgeknapt gelukkig.

Op naar een volgende, hopelijk fittere week!

Vlöre - Albanië

Camping Tirana, Albanië
24 oktober 2023

Goedemiddag lieve allemaal,

Nog steeds (of eigenlijk alweer) schrijf ik de blog vanaf camping Tirana. Wij zijn tussendoor afgezakt naar het zuiden, daarover later meer...

Maandag heerlijk gewandeld (de dagelijkse ochtendroutine) dat kun je hier heel fijn. Er is een lange weg tussen akkerbouw paden in (er is hier bijna niets). Je ziet wat kippen scharrelen, soms zie je iemand lopen, “Miremengjes” is goedemorgen, dus dat hebben wij maar even onthouden en inmiddels een aantal keer gebruikt om een boer te begroeten hier. Er komt ongeveer één auto per uur langs, er hangt hier een hele schone lucht en het is lekker rustig. De camper staat wel onder een hoogspanningsmast, maar ach alles went. In de lunchpauze gezwommen, het was goed weer. Cleo verzoop half in de waterplanten. Klom op mij, waardoor ik nu wat krassen op mijn rug heb.. maar beter dat dan een dode hond. Er staat hier vee (koeien, maar ook ezels) in de weilanden die vast zitten aan een pin in de grond, ze staan elke dag ergens anders om een ander stukje gras leeg te eten. Er zijn veel hondjes en katten ook, waaronder ook uiteraard kittens, heel schattig allemaal. Gezellig gebeld met moeders, na een half uur vroeg zij vroeg mij: wat kost het eigenlijk bellen vanuit Albanië? Uhm.. niet gekeken, maar gebeld worden is €0,50 en uitgaand bellen €1,00 per minuut. Wij hingen daarna snel op en vervolgde ons gesprek via what’s app bellen via het internet. ’s Avonds met Nederlanders die deze dag zijn aangekomen met hun gezinnen ontmoet, zij reizen naar Turkije i.v.m. het weer. Zij hebben hun huizen verkocht in Zaandijk en zich uitgeschreven uit Nederland en reizen totdat ze er geen zin meer in hebben, leuk om deze levensverhalen te horen.

Dinsdagmorgen was er veel regen, wij staan op het beneden- gedeelte van de camping en alle stroom is eraf gehaald wegens de kans op kortsluiting (alle stroomkabels zitten hier een beetje provisorisch aan elkaar gebonden). Wij zijn daardoor verhuist naar het boven- gedeelte van de camping, vlakbij de afwas (ook handig). Dinsdagavond zagen wij hier opnieuw kleine kittens.

Woensdagochtend tijdens de ochtendwandeling een kikker uit een bak water met een stok gevist, het was een prachtig beest. ’s Avonds na het werk (wij hebben immers weekend nu) zijn wij naar de stad Tirana (tevens hoofdstad) geweest. Wij hebben de taxi genomen vanaf de camper, dit kostte 29 euro voor een retour. Er was enorm veel verkeer en wat een druktemakers, allemaal toeteren en elkaar op de huid zitten.. niet echt een ontspannen ritje.

Donderdagochtend vanuit camping Tirana naar Vlöre (152 km) gereden. Wij hadden hier een camping gevonden aan het strand, tussen de bergen in, met strandbedjes. Uiteraard hier veel gezwommen, ook met Cleo in zee. Ze hadden ook een douche op het strand, dus we konden ons direct afspoelen. ’s Avonds gegeten op het strand, was erg lekker met verse vis. Er kwam hierna een enorme wind opzetten, dit heeft vrijdag de gehele dag aangehouden, dit was minder lekker. Je kunt hier niet echt wandelen, je loopt echt langs de weg. Ik werd nog bijna (20 cm ernaast) aangereden door een auto, die een andere auto met 80/90 km per uur inhaalde.. best schrikken en goed oppassen dus.

Vrijdagavond zijn wij een hapje gaan eten bij één van de tentjes die nog open waren, wij hadden heerlijke groenten, ansjovis, zalm en kabeljauw en risotto met paddenstoelen. Wij waren de enige gasten, je merkt echt dat je in het laagseizoen reist. Er zijn hier veel gebouwen nog niet af, het voelt een beetje raar waar wij zitten, ondanks de fijne plek aan de zee. De stroom valt er ook steeds uit, waardoor wij hebben besloten terug te gaan naar camping Tirana, om aankomende week ook te werken. Hier zijn wij zaterdagochtend heen gereden, onderweg boodschappen gedaan en weer warm verwelkomt op de, voor ons al bekende, camping.

Zaterdag zijn wij voor de verandering ook maar even een hapje gaan eten, voor 16 euro waren wij klaar. Hier hadden wij spaghetti 4 kazen, ook een risotto met kip, een Griekse salade en bruschetta. Deze nacht veel onweer en harde regen gehad, best vaak wakker geworden daardoor.

Zondag een relaxt dagje gehouden, wasjes gedraaid en even gesport en de camper schoongemaakt (er zat nogal wat zand in). Wij voelen ons beide niet zo lekker, veel hoofd en keelpijn en verkouden dus wij doen het even rustig aan.

Tot de volgende!

Tirana, Albanië

Goedemiddag lieve allemaal,

Vanuit op dit moment een regenachtige camping ten westen van Tirana (de hoofdstad van Albanië). Gisteren was het hier veel beter weer, dan ziet de wereld er toch net even wat mooier uit. Tijd om even terug te blikken en jullie mee te nemen in onze verhalen van vorige week…

Vorige week maandag, klaar voor de nieuwe week, om 7 uur opgestaan en heerlijk gewandeld met Cleo in het stadspark. Er waren andere hondjes waar zij mee kon spelen en overal veel mooie herfstkleuren te zien. ’s Middags na het werk gewandeld door een wijkje (bovenaan Budapest) met grote huizen, er zit hier veel ambassade. Veel mooie, grote bomen gezien, wel weinig gras voor haar helaas, maar al met al toch gelukt om iets te vinden. Een rustig avondje hebben wij gehouden, gelezen en een film gekeken, het regende ook, wij hebben een lekker maaltje gemaakt: kip met zoete aardappel en rode kool.

Dinsdag was het helaas ook nog wat regenachtig en vochtig (dit merk je snel in de camper), desalniettemin een fijne wandeling met regenjas en Cleo gemaakt ’s morgens van een uurtje, heerlijk om zo op te starten voor het zittende werk. In de lunchpauze de andere kant op gewandeld (vanuit de camping gezien). Bijzondere huizen zie je hier, heel groot en sommige heel erg vervallen of niet afgemaakt. Tot 16:00 uur in de camper gewerkt, daarna de bus gepakt. Nadine heeft nog gekeken naar een filmpje van haar werk, de Rabobank bestaat namelijk 125 jaar en het is hierdoor de week van de coöperatie. Veel gewandeld door Budapest en veel gezien in district VII. Samen een kebab- rol gedeeld, bij café New York (het mooiste café van de wereld zeggen ze, vonden wij niet) samen een klein chocolade, koffie, citroen- taartje gedeeld à €12 en later nog wat sushi gegeten. Wij wilde bij café New York blijven eten, maar een kale schnitzel voor 23 euro en een cappuccino vanaf 10 euro vonden wij toch wat te gek.. vandaar onze spontane walking- city tour diner.
Om 21:00 uur de bus terug gepakt, vanaf de begin tot de eindhalte (onze camping ligt bij de eindhalte). Zij hebben hier gekke namen en wij moeten in de bus steeds lachen als er dingen worden omgeroepen. Utca = straat, zo hebben wij maar weer geleerd, de taal vinden wij een soort combinatie van Fins en Turks.

Woensdag een nieuwe route gevonden in het stadspark, het rondje wat uitgebreid met nog wat stappen, goed voor de conditie. Budapest loopt ook de hoogte in (net als Lissabon) en er gaat trouwens ook een tram, lijkt hierdoor ook wat op Lissabon en ook iets op Praag (ligt natuurlijk ook niet ver van elkaar vandaan). Er hangt hier een fijne sfeer, maar wij vinden ook elke grote stad toch wel een beetje op elkaar lijken. Het was goed weer, dus wij hebben een wasje kunnen doen, gelukkig heeft de camping wasrekjes staan, dus dat maakte het helemaal makkelijk. Na het werk de bus gepakt en wij zijn gaan sporten bij een lokale sportschool, voor €6 p.p. mocht je naar binnen. Hierna een wok- gerecht gehaald met groenten en kip, goed voor de spierpijn alvast.

Donderdag alweer de laatste volle dag hier (wij werken deze week nog 4 dagen), gewerkt en gewandeld, wij hadden een bal voor Cleo gekocht gisteren en hier lekker mee gespeeld. Na het werk opnieuw naar de stad gegaan (jullie begrijpen, wij kunnen de bushaltes zowat dromen ..) bij een typisch Hongaars restaurantje gegeten: Parasztkonyhahier hebben wij de lekkerste Goulash soep en stoofschotel (met rode wijn en bulgur) gegeten voor samen 40 euro, dat is nog wel leuk, wij gaven fooi omdat de bediening erg aardig was, maar er zaten ook al servicekosten bij op onze bon van 5.50 euro dat is iets standaards hier (goed om te onthouden mocht je ooit in deze stad komen). Hierna lekker gewandeld, op een markt een heerlijke marsepein bonbon gekocht, dat was smullen!

Vrijdagochtend zijn wij vroeg vertrokken, wij kregen van Gabor (de gastheer van de camping) de tip om onze Duitse en Franse gasfles te laten bijvullen bij één van zijn kennissen. Met de camper door Budapest heen, gelukkig is Paul niet zo snel angstig en ben ik het inmiddels wat meer gewend om niet in paniek te raken, dus na alle nauwe straatjes te hebben gehad, hebben we eindelijk onze gasflessen kunnen laten vullen (dit kon namelijk in Duitsland niet). Wij hebben onze Hongaarse florinten opgemaakt, boodschappen gedaan en zijn hierna doorgereden in de richting van Servië. Het is hier heel groen, prachtig landschap met veel bergen, veel akkerbouw en boerderijen, heerlijke herfstkleuren, dus ook vanuit de camper is het genieten. Wij zouden nog een grenscontrole hebben maar toen wij de camper opende en Cleo zowat naar buiten stormde, zij de douanier dat het goed was zo en dat wij mochten doorrijden, lang leve de Australian Cattle Dog! Aangekomen op een hele fijne plek in Servië, camping Zornica Kuca Bacevac (net onder Belgrado). Ik ben helemaal in mijn nopjes door alle dieren die hier lopen, er is hier namelijk een kinderboerderij en een paardenschool. Erg gemoedelijke en fijne sfeer en dus veel paarden, lammetjes, poesjes, geitjes en hondjes, maar ook kippen, hanen en kalkoenen, erg leuk om te zien. ’s Nachts hoorde wij wel veel honden blaffen, maar ook hier wen je aan. Wij waren de enige die hier deze nacht bleven voor een overnachting op de camperplaats, maar er waren ook wat hotel en restaurant- gasten. Heerlijk gegeten, een typisch Servisch gerecht met bladerdeeg, spinazie en kaas. Hierna een hoofdgerecht met rijst, kip met honing en groenten, dit was iets minder lekker (erg zoet).

Zaterdagochtend heerlijk met Cleo gewandeld en gespeeld, nog wat diertjes geaaid en wat oefeningen gedaan voordat wij de camper weer indoken, 420 kilometer op de teller vandaag. Helaas rijdt je er hier geen 4 uur over maar 5 tot 6 uur wegens alle bergpassen die je door moet. Vanuit Servie reden wij Montenegro (zwarte bergen letterlijk vertaald) in. Hier overnacht in het plaatsje: Polja, bijna halverwege Montenegro. Om 16:30 uur kwamen wij hier aan. Een leuke camping, waarbij je een best steile heuvel op moest rijden. Ze hebben hier kleine houten hutjes gebouwd, met een bed erin, net kleine kabouterhuisjes. Daarnaast ook ruimte voor campers, wij waren wederom de enige met onze Sunny. Veel zwerfhondjes en poesjes hier in het dorp. Lekker met elkaar gewandeld en ons verbaast over hoe mooi het hier is, veel bergen en dit dorpje bevindt zich midden tussen twee bergen in, erg mooi. Wij kwamen onderweg een boer op een tractor tegen, veel hutjes en akkerbouw, een andere boer die tegen ons in gebrekkig Engels begon te praten maar ook kittens. Ik wilde deze kittens aaien, maar deze doken onder een auto en op dat moment ging er een voordeur open. Een moeder en dochter kwamen naar buiten, Maja en Rose en zij vroegen of wij de kittens wilde aaien. Dit wilde ik uiteraard, Paul bleef met Cleo wachten. Zij nodigde ons direct uit voor koffie, maar wij hebben dit overgeslagen, wel super lief en gastvrij natuurlijk, maar wij waren best moe van het rijden en wilde lekker gaan koken en een beetje op tijd naar bed.

Zondagochtend lekker gedoucht (beetje primitief, maar wel schoon) het was een heel kleine douche, achter een deur, met daarbuiten een douchegordijn en wasbak die buiten hingen, maar zo kon je je wel wat makkelijker afdrogen, je begrijpt.. niet voor de preutse mensen onder ons als het douchegordijn een beetje omhoog waait als je in je blote kont staat...

Vanuit hier nog 250 kilometer naar onze eindbestemming voor deze week: camping Tirana. Hier hebben wij 4.5 uur over gereden, vanwege de vele bergen, onze gemiddelde snelheid was zo’n 50/60 km per uur. Ze kennen hier niet hele grote snelwegen, waardoor je voor je gevoel wel wat vertraging oploopt, maar ach wij hebben geen haast gelukkig. Onderweg nog een lunchpauze gehad, wij konden ondanks het lekkere weer helaas niet naar buiten, want ook hier zaten veel zwerfhondjes. Zo ook een moederhond met twee pups, wij hebben pannenkoekjes gebakken en hebben hierna een grote berg met voer (sorry Cleo) voor hen achtergelaten. Zij kwamen direct aangerend en begonnen te eten, nadat wij onze buikjes volgegeten hadden, hadden zij dit vandaag gelukkig ook. Het is maar goed dat wij samen op reis zijn, als ik alleen was geweest, dan had de camper nu al vol met dieren gezeten. Erg zielig en geen fijne ervaring, maar helaas hoort dit ook bij het leven.

Wij zagen bij de grensovergang naar Albanië geiten lopen, dat zie je ook niet elke dag... Veel kippen onderweg gezien die langs de weg lopen en helaas ook al 3 dode honden en aangereden katten, ook een soort slopenwijk in een voorstadje, wel een andere wereld ineens, wij moeten er een beetje aan wennen… mensen hebben hier bijna niets, maar delen wel alles. Soms vraag je je af waar wij ons in Nederland druk om maken. Geïnstalleerd op onze nieuwe campingplek voor deze week, wij staan aan een prachtig meer en hebben direct gezwommen (hoorde later wel dat er waterslangen zitten) en ook vooral veel waterplanten, maar heerlijk even afgekoeld. Op naar een (iets kortere) nieuwe werkweek.

Tot de volgende!

Liefs en groetjes van ons vanuit Tirana

Budapest, Hongarije

Budapest, Hongarije
9 oktober 2023

Szép napot (goedendag in het Hongaars) lieve familie en vrienden!

Wat ons direct opvalt is dat van het Hongaars echt niets te maken is, het is een hele lastige taal. Wij zitten nu op een camping ten westen van het centrum van Budapest en dit is onze tweede week op reis.

Vorige week zondagochtend 1 oktober, zijn wij vertrokken om 08:15 uur voor een reis van 8 weken door Oost- Europa. Wij zijn om 16:00 uur aangekomen op onze eerste bestemming: Duitsland – Markkleeberg ten zuiden van Leipzig. Wij hebben hier ons internet (dat wij nu hebben via Starlink / satellietverbinding) en de stroom aangesloten en hebben hier heerlijk genoten aan de picknicktafel van een stamppot van moeders! Thanks mam ? na een prachtige (roze) zonsondergang zijn wij lekker gaan slapen, weer knus in onze camper.

Maandag tot en met donderdag hebben wij gewerkt, tussendoor nog wat gesport en gezwommen in het grote meer dat zowat aan de camping ligt. Ze hebben hier een parcours met 10 trappen, deze een paar keer op en afgerend, goed voor de conditie dus ?

Donderdagmiddag hebben wij tot 17:00 uur gewerkt, hierna zijn wij boodschappen gaan halen en wilde wij de gasflessen ergens vullen, maar dit kon helaas niet met de gasflessen die wij nu bij ons hebben, de Duitsers noemen dit: BBQ flessen.. en zijn blijkbaar niet opnieuw te vullen voor hen.

Via Campercontact hebben wij een plek gevonden in Polen (net voorbij de grens) in het plaatsje Mecinka onder Legnica. Onderweg sushi van de supermarkt gegeten en weer een beetje op tijd gaan slapen.

Vrijdagochtend heerlijk gewandeld in de achtertuin van Eric (een Nederlander die onlangs hierheen is verhuist en sinds kort ook camperaars ontvangt op zijn terrein) en met Cleo en haar frisbee gespeeld. Nog wat tomaten geplukt in de kassen van Eric en toen onze tocht doorgezet naar Warschau, want hier woont de fokker waar Cleo vandaan komt.

In Warschau rond 16:00 uur aangekomen, ontvangst met een Poolse soep (heldere zoutige bouillon met worst en groenten), nog spaghetti gegeten en dumplings. Erg lekker en gastvrij ontvangen. Wij konden bij hen douchen en onze camper op hun erf zetten, dit was erg fijn. Gewandeld met de moeder van Cleo en haar broertje (uit een ander nestje) nog gezellig gekletst en Poolse taart gegeten bij Magda en Thomaski en hun twee zoons en hierna weer heerlijk gaan slapen.

De volgende ochtend stond er een uitgebreid ontbijt voor ons klaar, met worst, kazen, groenten in een soort sap waardoor je het langer kan bewaren (erg pittig), brood en opnieuw dumplings. Hierna nog een heerlijke boswandeling met Cleo en haar moeder: Peba gemaakt. Toen afscheid genomen en beloofd nog een keer terug te komen (als zij puppy’s hebben) en dan meteen te combineren met een citytrip naar Warschau.

Wij hadden namelijk geen tijd meer om de stad Warschau te bezoeken, wij wilde richting het zuiden omdat het nu in Polen niet echt mooi weer meer is. Op een uurtje van Krakau af ligt ten westen Auschwitz. Wij hebben hier een bezoek aan gebracht. De twee kampen bezocht: Auschwitz en Auschwitz Birkenau. Erg indrukwekkend en bizar om te zien en om daadwerkelijk daar te lopen. Alle indrukken en verhalen op ons in laten werken, wij waren wel wat verslagen toen wij bij de camper terugkwamen van alle heftige verhalen en gruwelijkheden die je op deze plek tegenkomt.

Hierna nog 1.5 uur gereden naar een plaatsje Wisla (een wintersport oord) vlakbij de Poolse grens met Slowakije (ten zuiden) en Tsjechië (ten westen). Hier (boven de grote spinnen) afgewassen, Nadine vond het helemaal niets en Paul vond het erg grappig en weer op tijd gaan slapen om de volgende dag weer vroeg te vertrekken. Het regende inmiddels opnieuw, wel erg knus maar toch wat minder lekker met het kamperen.

Zondagochtend heeft Nadine met Cleo (in de regen) gewandeld en is Paul de camper weer vertrek klaar gaan maken. Na langs een mooi meer te zijn gelopen en gespeeld te hebben met Cleo, voor haar maakt het immers niet uit dat het regent, zijn wij hier ook weer vertrokken. Wij hebben Polen achter ons gelaten (voor nu, want het is een heel mooi land) en zijn via Tsjechië, door Slowakije heengereden om vervolgens in Hongarije uit te komen. Hier kwamen wij ook aan rond 16:00 uur.
Wij werden vriendelijk ontvangen hier door de gastheer van de camping (na een hele smalle bocht) hebben wij ‘Sunny’ weer een mooi plekje gegeven voor de komende 4 dagen. Na een uitgebreide wandeling met Cleo zijn wij met de bus naar de stad gegaan (15 minuten voor een enkele reis).

Wat een prachtige stad is Budapest! Wij hebben hier gewandeld, daarna heerlijk gegeten bij Osteria Tom George (tip van Nadine haar manager Anouk). Paul heeft heerlijke Hongaarse wijnen gedronken en wij hebben een heerlijke pompoensalade, tonijncarpaccio en wilde paddenstoelen- risotto gegeten, samen nog een pizza gedeeld (mocht je hier ooit komen bestel de TG pizza met tomatensaus, gerookte eendenborst, Parmezaanse kaas, gekarameliseerde uien en chili) één van hun klassiekers! Hierna nog heerlijk door de stad gewandeld en toen de laatste bus teruggenomen van 21:41 uur. Wij zagen nog wat zwervers liggen, dan besef je je maar weer al te goed (zeker ook na Auschwitz) wat voor een goed en vrij leven wij mogen hebben. Dankbaar en heel blij dat wij dit kunnen doen.

Op naar volgende week, waarin wij jullie meenemen in al onze avonturen.

Veel liefs en knuffels van Nadine, Paul & Cleo