Omdat de camping goed bevalt, alle voorzieningen er zijn en de prijs ook nog onder ons budget ligt van 30 euro per nacht, hebben wij ervoor gekozen om nog een week te blijven staan. Nadine lijkt dit ook een fijne plek om met haar moeder te zijn.

Ma t/m woensdag gewerkt, wat hier overigens op de WiFi gedaan kan worden, ontvangst is goed en wij zitten op een relatief drukke plek, maar wel gunstig ten opzichte vd WiFi. Wij zitten aan zee, naast ons is een uitkijkpunt met zitje, waar veel Duiters ’s avonds gaan zitten. Gezien wij elke avond best vroeg gaan slapen, rond 22:00 uur, worden wij daar nog wel eens wakker van. Zo ook direct maandagavond, 00:00 uur… Paul opende ons raampje en zei: entschuldiging… kan het wat zachter? Alleen dan ook op zijn Duits uiteraard Nadine spreekt geen Duits en vond het nogal grappig, daarna waren de Duitsers gelukkig iets rustiger.

Maandag een wasje gedraaid, 5 euro per was, dus de volgende is op de hand. Elektrische grillplaat gekocht bij een grote supermarkt. Zeebaars, met groenten en aardappels gegeten, erg lekker. Dinsdag een salade met verse groenten en tonijn gegeten, ook goed. Hollandse buurtjes hadden nog wat tips voor ons, gezien zij al jaren een camper hebben, dachten wij daar kan je nooit dommer van worden.. daar 2 uur gezellig koffie met een speculaasje gedronken en de vele tips (niet opgeschreven maar onthouden).

Woensdag een hapje gegeten op de camping, dit was niet zo’n succes. Geen verse pasta en een broodje hamburger, bleken twee losse hamburgers wat sla en oud stokbrood te zijn. Dit doen wij dus niet nog een keer.

Donderdag boodschappen voor vrijdag en zaterdag gedaan. Wij hebben deze week een aantal dagen een auto gehuurd, waarvan vrijdag er géén is, dus het leek Nadine handig om wat in te slaan, aangezien haar moeder langskomt en zij vrijdagavond alleen eet. Met Cleo in zee gezwommen, met uiteraard haar favo speeltje: de vuurtoren. Daarna samen vertrokken richting de Amalfikust - onderdeel van de werelderfgoedlijst van Unesco. Spectaculair om te zien, bizar om de bochtige wegen te rijden. Hele dorpen hebben zij hier gebouwd tegen en in de bergen. Bijna een motorrijder op de motorkap gekregen, aangezien hij op onze weghelft reed bij het inhalen van een voorbijganger op zijn weghelft.. en stuk achter een bus gereden, de bus toetert bij iedere bocht, zodat de tegenliggers weten dat er iets groots de hoek om komt. Gelukkig reed Paul. Gestopt in het romantische dorpje Positano. Gegeten bij Albergo Miramare in Positano, met vele kleurrijke gevels, smalle, steile steegjes, oude gekleurde deuren (Instagram waardig) en prachtige uitzichten met veel sfeerverlichting.

De vele trappen omhoog na ons diner waren even zwaar, voorgerecht met tonijn gegeten en de “catch of the day” met een broccoli- crème, uiteraard afgesloten met een tiramisu (deze was nog beter dan vorige week, wij geven het een 9) en een Limoncello (wat overigens uit Sorento komt, het dorp waar wij doorheen zijn gereden en dat ook aan de Amalfikust ligt). Tijdens het diner nog een Canadees stel ontmoet, zij vroegen of wij mee gingen een drankje drinken, maar dit hebben wij toch moeten afslaan, gezien wij nog 1.5 uur terug moesten rijden en onze wekker om 3 uur zou gaan..

Die wekker viel even tegen, samen met Cleo richting Napels airport, een uur rijden. Nadine en Cleo hebben Paul afgezet, hij vloog naar Lufthansa en daarna door naar Schiphol. Na wat vertraging en een landing in twee keer is Paul veilig aangekomen in Almere en slaapt hij een nachtje bij Bart en Kate in de Noorderplassen. Nadine vond het niet heel prettig alleen ’s nachts in het donker terug te rijden, maar dit is gelukkig wel goed gegaan. De Italianen rijden erg hard, houden amper afstand en hebben het vervelende bumperkleven uitgevonden. Ik dacht dat zij dit deden omdat wij een grote camper rijden en een Nederlands kenteken hebben.. maar ook in onze Italiaanse auto, vertonen zij hetzelfde gedrag helaas. Maar proberen niet teveel op te letten en een kruisje slaan voor ieder ritje dat je maakt. Naast ervaring, concentratie is er ook nog een beetje geluk nodig op de Italiaanse wegen, dit zijn één van de weinige dingen die wij niet aan Italie zullen missen. Vrijdag heeft Nadine een rustig dagje gehad, camper schoongemaakt, garagebox opgeruimd, wasje gedraaid, met Cleo gezwommen, nagels van Cleo gevijld (moet ook gebeuren) en gebeld met vriendin Miriam, Henk en zus Kathy, salade gegeten, afgewassen, veel gelezen en deel van de blog alvast geschreven (gezien daar met moeders toch minder tijd voor zal zijn ?) en een beetje op tijd richting bed.

Zaterdag de auto opgehaald (de camping verhuurt zelf auto’s) een Opel Corsa, komt bekend voor van de tijd bij Leonardo hotels - om 13 uur vertrokken om Jos om 14 uur op te halen bij Napels airport. Gelukkig komen de wegen enigszins bekend voor nu. Dat was uiteraard een heel leuk weer zien Bon Giorno di Mamaaa! mams zou vrijdag aankomen, maar haar vlucht was dus verschoven naar zaterdag. Zij zou ook dinsdagochtend vertrekken, maar dit is donderdagochtend geworden. Nadine gaat proberen wat te schuiven met haar werk, om zo misschien ’s morgens te werken en ’s middags vrij te zijn en er toch nog even samen op uit te trekken.

Cleo was uiteraard helemaal blij toen zij Jos weer zag, ze keek ook een beetje raar. Wij hebben een wandeling over de camping gemaakt, lekker gegeten (op de bedorven Gamba’s na..) deze waren na één dag al niet lekker meer… volgende x wat beter op de houdbaarheidsdatum letten redelijk op tijd naar bed, beide vroeg op gestaan, dus waren best moe.

Zondag met Cleo gespeeld en uitgelaten, het toilet schoongemaakt, het water aangevuld (moet ook gebeuren) daarna richting Napels vertrokken (55 min rijden). Pizza gegeten, komt uit Napels, erg lekker met heerlijk, luchtig deeg parmaham en de andere pizza met gekarameliseerde ui en Buffalo mozzarella. Gewandeld door Napels, nog een heerlijke koffie met wat chocolade genomen, nog meer gewandeld en toen weer richting camping gegaan. Daarvoor nog even boodschappen gedaan.

Tot volgende week!